دوست داشتم پیانیست بودم.....کاش زندگی مانند جعبه موسیقی بود، صداها آهنگ بود؛ حرفها ترانه
دیگر کمتر اشک می ریزم
...
دارم بزرگ می شوم یا سنگ
...
خدا می داند...!
محکم تر از آنم که برای تنها
نبودنم،
آنچه را که اسمش را غرور گذاشته
ام،
برایت به زمین بکوبم...
+ نوشته شده در Sat 31 Aug 2013 ساعت 4 PM توسط پیانیستシ
|
می آیم و میروم میخوانمتان ســــــــلام...! *** سکوت کن...... اینجا به احترام سکوتت سکوت میکنیم.... حرف بزن...... اینجا صدایت را میشنویم.... انتقاد کن....... اینجا گوشمان برای شنیدن باز است.... از تازه ها بگو..... گوشمان آماده شنیدن و یاد گرفتن است.... جمع مان کوچک و دلهایمان بزرگ است.... اینجا همان بهشت کوچک من و توست جای تنها برای هم نسلانمان..... اینجا فلسفه میگوییم..... سنگین حرف میزنیم...... اینجا بودن تاب میخواهد و ما اول این تاب را میسنجیم...
کاش زندگی مانند جعبه موسیقی بود، صداها آهنگ بود؛ حرفها ترانه