خسته ام از تظاهر به ایستادگی......
از پنهان کردن زخم هایم
زور که نیست !
دیگر نمیتوانم بی دلیل بخندم و
با لبخندی مسخره وانمود کنم همه چیز رو به راه است....!
............اصلأ دیگر نمیخواهم که بخندم
میخواهم لج کنم ، با خودم ، با تو ، با همه ی دنیا...!
چقدر بگویم فردا روز دیگریست ....؟؟!
خسته ام .... از تو .... از خودم....از همه ی زندگی .....
میخواهم بکشم کنار !
می آیم و میروم میخوانمتان ســــــــلام...! *** سکوت کن...... اینجا به احترام سکوتت سکوت میکنیم.... حرف بزن...... اینجا صدایت را میشنویم.... انتقاد کن....... اینجا گوشمان برای شنیدن باز است.... از تازه ها بگو..... گوشمان آماده شنیدن و یاد گرفتن است.... جمع مان کوچک و دلهایمان بزرگ است.... اینجا همان بهشت کوچک من و توست جای تنها برای هم نسلانمان..... اینجا فلسفه میگوییم..... سنگین حرف میزنیم...... اینجا بودن تاب میخواهد و ما اول این تاب را میسنجیم...